મહાભારતમાં ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ એ વચન દીધું હતું કે તે પુરા યુદ્ધમાં શસ્ત્રનો પ્રયોગ નહિ કરે કારણ કે તે પાંડવોના સલાહકાર છે. એમણે પુરા યુદ્ધમાં અર્જુનના સાથી બનવાનો સ્વીકાર કર્યો હતો. એક સાથીના રૂપમાં અર્જુનના રથ અને જીવન બંને જ ભગવાન શ્રી કૃષ્ણના હાથોમાં હતો. પરંતુ એના વિપરીત ભીષ્મ પિતા કૌરવોની તરફથી યુદ્ધમાં હતા અને એણે પ્રતિજ્ઞા આપી હતી કે તે જ્યાં સુધી સામે ઉભા રહે કોંરવોનું કોઈ કઈ પણ બગાડી શકશે નહિ. તેમના બ્રહ્મચર્યની પ્રતિજ્ઞાને કારણે તે એટલા શક્તિશાળી હતા કે એને એક વાર દ્વન્દ માં પરશુરામ ને પણ શિકસ્ત આપી દીધી હતી તો અર્જુનની ઈચ્છા શું છે.
ભીષ્મ પિતા ભગવાન શ્રી કૃષ્ણના કહેવા પર પણ મહાભારતની યુદ્ધ ભૂમિથી ના નીકળ્યા અને સીધા અર્જુનની વિરુદ્ધ ઉભા રહે. તેમના મેઘ ધનુષ્ય પણ અર્જુનના કવચને અલગ પડે છે. હવે તો એ નક્કી થઇ ગયું છે કે તે જો કૃષ્ણ ટૂંક સમયમાં કઈ કરશે નહિ, તો અર્જુનનો જીવ સંકટમાં મુકાઇ જશે. આ કારણે ધર્મની રક્ષા માટે ઈશ્વરને પણ એનું આપેલું વચન તોડવું પડ્યું. તે તરત રથ માંથી ઉતરીને ભીષ્મની સામે ઉભા થઇ ગયા અને એમનું સુદર્શન ચક્ર ધારણ કરી લીધું. કૃષ્ણ એ સમયની ગતિને પણ રોકી દીધું અને ભીષ્મનું વધ કરવા માટે તત્પર થઇ ગયા.
ભગવાન શ્રી કૃષ્ણને વિષ્ણુના વિકરાળ રૂપમાં જોઈ ભીષ્મને આશ્ચર્ય થયું. તે રથથી ઉતરીને ભગવાન શ્રી કૃષ્ણને પૂછે છે કે આખરે કોણ છે તમે જેના જવાબમાં શ્રી ભગવાન વિષ્ણુ કહો છો, કે પરબ્રહ્મ છું હું, કાળ છું હું અને તમારો સંહાર કરવા આવ્યો છું. તે સાંભળીને ભીષ્મ તેની પ્રતિજ્ઞા તોડી નાખે છે અને શ્રી કૃષ્ણની સમક્ષ નમી જાય છે. એના પછી ભગવાન શ્રી કૃષ્ણનો ગુસ્સો શાંત થઇ જાય છે.
